Konfrontacja

Nie szukałem, znalazłaś się sama,
konfrontacji z przeszłością się bałem,
wciąż w pamięci mam jednak ten dramat,
moje żądze i twój temperament.

To nie miało się prawa wydarzyć,
wbrew logice i przyzwoitości,
urok chwili, czar zmysłów przeważył
i trysnęły jak krew namiętności.

Piękne chwile jak lot w stronę słońca,
obdarzyły niechcianym brzemieniem,
nie uciekłem, zostałem do końca,
mimo wszystko wciąż gryzło sumienie.

Znowu jesteś jak piękna piosenka,
śmieją do mnie się usta i oczy,
przebaczyłaś, dziękuję maleńka,
może usnę spokojnie tej nocy.

autor

karat

Napisany: 2011-02-27 Dodano: 2011-02-27 04:55:49

Ten wiersz przeczytano 781 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie