Koniec

Czas tak szybko leci i Ja i Ty
Jesteśmy już w połowie osobno.
Każdy przebłysk Twego uśmiechu przyjmę z oklaskami.
A romantyczny gest jako bajkę.

Nie pomyślę o sobie dopóki nie odnajdziemy tego co straciliśmy.
Dosyć!
Widzę Cię, wiednącego jak kwiat u progu życia.
Ale proszę posłuchaj mnie.

Historia ta zaczęła się w inne dni,
Kiedy promienie dotykały naszych twarzy
Tykanie zegara, rytm naszych ciał spowitych nocą pełną uniesień
W naszych sercach będą odbijać się głosnym echem.
Te zazdrosne lata będą wołały: zapomnij!

Więc przyjdź proszę.
Złam głos cierpienia.
Opróznij sumienie z gorzkich wieści.
Jesteśmy jak duże dzieci, kochanie,
Przejmujące się swoją porą łózkową.

I mimo , że cień wspomnień
będzie drżał prze całą tę historię
Te piękne ciepłe dni odeszły.
Zmywając z naszych twarzy dotyk słońca…

autor

Carmen19911

Dodano: 2011-02-09 09:05:36

Ten wiersz przeczytano 407 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie