Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Koniec?

Mokro i zimno na dworze,
miłość mnie gnębi i trworzy.
Ja siedzę, wzdycham samotnie
i czuję się prosto okropnie.

Prawie płaczę, lecz jeszcze nie,
myślę o tobie i jest mi źle.
Jak bardzo cię kocham, ty wiesz,
lecz słyszeć o tym całkiem nie chcesz.

Gdzie znikło uczucie twoje?
Przecież byliśmy razem, we dwoje.
A teraz siedzę na trawie,
od chłodu umieram prawie.

Przeszła godzina, i jeszcze dwie,
przez cały ten czas szukałaś mnie
i teraz, gdy znalazłaś mnie tu,
z łzami na twarzy szepczesz: люблю.

autor

Krzyszt off

Dodano: 2004-07-19 07:58:51
Ten wiersz przeczytano 393 razy
Oddanych głosów: 8
Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »