Koniec mojego życia...

Nie umiem żyć bez Ciebie,
bo bez Ciebie to nie jest życie.
Może kiedyś zrozumiesz
i żałować będziesz,
ale będzie już za późno.
Zasnę i już się nie obudzę.
Będziesz mógł zobaczyć mnie tylko we śnie.
Zostanę Twoim aniołem
i chroniła Cię będę.
A teraz podwijam rękawy,
bo żyć już nie umiem.
Mam dość tych łez,
nie wytrzymuję już sama ze sobą.
Już czuję, że odpływam...
Czuję ciepło na rękach,
to krew, która powoli sączy się.
Na ścianie zdążyłam napisać:
"Kocham, żegnaj, P..."
I światło gaśnie...
Już mnie nie ma.
Już nie będę Cię gnębiła...
Tylko ciało martwe zostało,
serce już bólu nie czuje- przestało bić.
Na policzku jeszcze łza została,
która nie zdążyła wyschnąć.
Przegrałam swoje życie przez miłość.
To właśnie ona zabiła mnie.
Odeszłam byś w końcu zrozumiał...
Odeszłam, bo już cierpieć nie chcę...
Ale nie bój się.
Żyj w szczęściu,
a Twoim aniołem teraz zostanę ja...

autor

Sylwia 93

Napisany: 2009-05-14 Dodano: 2009-05-21 20:53:32

Ten wiersz przeczytano 438 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie