Koperek i nać

Raz koperek rzekł do naci,
Żeby nie wkładała gaci,
A chcąc zyskać na znaczeniu,
Nieco stwardniał przy korzeniu.
Potem zaś pomyślał sprośnie:
„Co też pod tą natką rośnie?”
Bo dla podtrzymania rodu
Chciałby dobrać się od spodu.
Natka, aby się obronić,
Krzyczy, że od niego stroni.
„Idź w buraki, taka mać!
Ja nie jestem twoja nać!”
Potem coś zawirowało,
Gwałtu! Rety! Już się stało...
Teraz rośnie wśród buraków
Nać koperku na ziemniaku.

autor

poniwiec

Napisany: 2003-02-18 Dodano: 2008-10-10 00:02:49

Ten wiersz przeczytano 3692 razy

Oddanych głosów: 45

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie