Kot

Przypomniał mi się kot Rademenes z serialu "Siedem
życzeń"
Z podobaniem

Koty zawsze chodzą swoimi drogami, a bezdrożni stale
szukają tej jedynej.
Pozdrawiam wieczornie

Ciekawy wiersz, niektórzy ludzie mają naturę stadną,
czyli psią, niektórzy zaś bardziej samotniczą, czyli
kocią,
ja chyba jestem bardziej kotem, choć psem też bywam
:))
Koty to fascynujące stworzenia, nic dziwnego, że były
czczone w starożytnym Egipcie, bywają też mordowane
niestety jako ofiary satanistycznych kultów.
Tak poza tym też sądzę, że wiersz jest metaforą i kot
jest tutaj ludzkim odpowiednikiem, który poszukuje
własnego ja, a także miłości, czułości i bliskości,
tak to odbieram, ale nie jest pewien czy może zaufać i
nie być zranionym.
Pozdrawiam, z podobaniem dla wiersza.

Posiadać mądrość proroków- to jest coś!

Wyczuwam w wierszu ciągłe wyczekiwanie i sprawdzanie
czy można już wyjść z siebie na zewnątrz. Obawa przed
otwarciem się na drugiego człowieka. Po czymś
bolesnym, czego doswiadczyłaś. Może się jednak mylę.