Kredyt na miłość

Kredyt wzięłam na miłość,
bank życia mi go udzielił.
Tak byłam zauroczona,
że przezornemu mówiłam
– by włosa na cztery nie dzielił.
Bo wiem co robię,
w końcu jestem szczęśliwa.
A życie kusiło, oj kusiło,
podsuwając możliwości mrowie.
Z ochotą, się plątałam
w miłości nowe.
Wciąż się zadłużam,
wciąż traciłam głowę.
Kolejne transze brałam,
prolongowałam umowy.
W końcu, w korkociąg wpadłam – kredytowy.
Dzisiaj łzami, zobowiązania spłacam.
Bank, odsetki mnoży wciąż nowe.
Tak się skończyło – eldorado kredytowe.


Kochane Życie – nieśmiało wnoszę petycję,
w sprawach miłości, prosząc – o abolicję.

;)

autor

TeniaBrass

Dodano: 2010-10-25 11:23:10

Ten wiersz przeczytano 1146 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Satyra Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie