Kredyt na miłość

Miły wiersz. Komu się to spłaca, tak się zastanawiam.
Pewnie wszystkim po trochu. Jakby autor chciał się
uwolnić od więzi zbyt licznych. A może za bardzo się
przejmuje. Zobowiązany niech się nie czuje, jeśli
więcej dawał a nie brał :)

Nutka humorku dodaje pikanterii tematowi

Tenia... ale dajesz. Jesteś niesamowita :)))

Ciekawy pomysl na wiersz :)

Ciekawy pomysł z tym kredytem. Szkoda, że nie można go
wcielić w życie. Pozdrawiam:)

bardzo ciekawy pomysł na wiersz, zgrabnie poprowadzony
:)

miłosne zobowiązania nie zawsze łatwe...

" Z ochotą, się plątałam w miłości nowe ".....;-))) i
tak trzymać !!!... trwać do końca..... kredyt na życie
też musimy spłacać....;-))) to jeden więcej jeden
mniej.....nie ma znaczenia....;-)))
/ Teniu " pat "..... o istnienie... proszę już jakiś
czas......piszę, wymieniam nicki....i jestem
Error.....to będzie chyba moja ostatnia propozycja
nicku.....;-))) / pozdrawiam ciepło liści
szelestem....Error

ciekawie i z humorem...

no tak, każdy ma ochotę na taką spłatę - ciekawie
opisałaś w korelacji człowiek - banki:)))

Aby się w długach wciąż nie pogrążać, najlepsza miłość
bez zobowiązań.

Toż sobie obrałaś temat! I gdzie taki bank
znalazłaś? Potrzebują poręczycieli? A jeśli tak, to
tu z tej ziemi, czy muszą być anieli?

Fajne poczucie humoru, pozdrawiam:):):)

Kochane Życie – nieśmiało wnoszę petycję,
w sprawach miłości, prosząc – o
abolicję.(..każdy ma coś na sumieniu:)

"Dzisiaj łzami, zobowiązania spłacam.
Bank, odsetki mnoży wciąż nowe."...ach, nie placz
Teniu :)