kropka-owo

To w kropki biedronka
była
miała ich dokładnie sześć
w banku szczęcia
pewnie była
wśród tych oślepiających białych drzew
miałam ją na ramieniu
byłam z nią na spacerze
poszłyśmy
nad brzeg sumienia
żucałam w nie kamieniami
później
poszłysmy schować sie w trawie
od tych wszystkich hien zachłannych
od myśli niepojętych
od ludzi zbyt marnych
patrzałam w słonko
razem z moją biedronką
taka kochama była
swych myśli gdzieś tam głeboko nie kryła
mówiła bez oporu o mnie i o niczym
później po wszelakich rozmowach
przyszło nam razem pomilczeć
po milczeniu nastało zdziwnienie
po zdziwieniu nastało zastanowienie
w mojej głowie pytanie sie uformowało
zadałam je więc:Czy to wszysko ma sens
biedronki odpowiedź była następująca:nie myśl o tym moja droga,idź
zdziwnienia we mnie jej odpowiedź nie wzbudziła
siedząc razem tak w trawie
piłyśmy przez słomke czerwoną oranżade
na pamięć o mojej kropkowej znajomej
też mam coś w kropki
widać na dłoni
Zrobiło sie zimno
lecz ja zimna nie czułam
odprowadziłam biedronke
tam skąd ją sobie na jeden dzień przywłaszczyłam

autor

long

Dodano: 2007-04-29 10:05:38

Ten wiersz przeczytano 569 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie