Kropla
Siedzę patrzę w okno,
deszcz pada,
i przyglądam się jak w deszczu,
ludzie mokną,
w duszy pustka,
po oknie kolejna kropla spływa,
samotna spada na parapet...
zaraz słońce sie pokarze
a kropla jak czlowiek uleci w zapomnienie.
autor
Illusion
Dodano: 2004-07-27 12:07:50
Ten wiersz przeczytano 581 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.