W kroplach deszczu
Przysuwam fotel do okna
siadam w nim samotnie,
za oknem krople deszczu,
płyną tęsknotą serca
chciałbym teraz być,
przy Tobie najdroższa,
spoglądać w szczere oczy-
oceany miodu
podziwiać uśmiech, tak niezwykły
jak lukier całego świata,
nazywam Cię cudem
bo dla mnie nim jesteś
jeszcze tyle słów
płynących wprost z serca,
chciałbym Ci powiedzieć,
przez lata, wypowiem je wszystkie
dziękuje za oczy
twarz i cudowne serce,
dziękuje że jesteś
bo nie wiem, jak żyć...
bez Ciebie bym zdołał
Komentarze (7)
cóż można innego plus piękne wyznanie :)
Podobno jestem landrynkowa , ech ! :)
Wiersz pełen intymności jakby była obok tak piszesz a
słowa z dobrego serca które pragnie miłości Każda
kobieta odczuje Twoje słowa Pięknie piszesz i szczerze
+:)
Aż mi się miło zrobiło na serduszku..piękny wiersz:)
Cameleo! Dokończ (skonsumuj) dzieło, nim dostrzeżesz
niedoskonałości w miłości.
Gdyby mój mąż tak mi mówił byłabym w siódmym niebie...
piękne wyznanie dla ukochanej kobiety,bravo!
pozdrawiam
pięknie dziękujesz -wiersz pełen ciepłych słów
miłości i zachwytu dla osoby ukochanej- chwyta za
serce -pozdrawiam