krótka i prosta historia miłosna

nie pamiętam jak dobrze całujesz
kiedy słońce budziło świtaniem
zaglądając przez klony i tuje
jak tam z naszym codziennym kochaniem

zapomniałem jak zbiegasz po schodach
z przekonaniem że wielka to sprawa
gdy w czajniku przewraca się woda
gdy nas dwoje i pączki i kawa

nie pamiętam już twego uśmiechu
zapomniałem jak pachną twe dłonie
tylko czasem w mydlanym pośpiechu
słyszę szepty że z nami już koniec

i odeszłaś ode mnie do siebie
w tej sukience zwiewnej i skromnej
a ja durny ciągle sam nie wiem
czy należy tę miłość zapomnieć

autor

z nick-ąd

Napisany: 2017-11-30 Dodano: 2017-11-30 09:04:51

Ten wiersz przeczytano 893 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie