Kruk
Czarny kruk siedzący w klatce...To ja...Wypuszczona na wolność jestem bezradna, nie umiem się odnaleźć, nie potrafię żyć, za trudne to dla kruka ,który całe życie spędził w klatce... Uczucia które są w głębi mnie nie wyjdą na świat tak ,jak ja zostałam wypuszczona nie pozwolę na to aby moje uczucia zagubiły się! Wszystkie moje przemyślenia uciekły gdzieś, nie chce utracić tego co zebrałam przez całe moje życie spędzone w niewoli, nie potrafię wypuścić tego co mam w środku na świat, dlatego że przez całe me życie były we mnie i zostaną tam do końca chociaż to wielki ból będę z nim żyć już do końca mych dni..
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.