Krzycząca pustka

Chciałaby zostawić przeszłość jej cieniom, ale niespodziewane fale tęsknoty uderzały z taką siłą, że ból tym wywołany
niemal równy był fizycznemu cierpieniu. Przepełniało ją bolesne pragnienie jego widoku, tęsknota za jego głosem i jego miłością. Pożądała go całego, pragnęła poczuć, jak się w niej zanurza. Jej serce przy nim nauczyło się kochać, miłość wypełniała je po brzegi, ale po jego odejściu nie było nawet skrawka miejsca dla nikogo, kto by je wypełnił.
Gdyby go nie kochała, serce by nie krwawiło, gdy pamięć podsuwa jego wizerunek, gdy w uszach rozbrzmiewa jego głos. Bolesna tęsknota wyżłobiła ranę w sercu, fala cierpienia napłynęła
przywołując moment rozstania. Tamtego dnia długo stała, gdy odjechał, nieruchoma i otępiała, wreszcie z sercem pękającym z bólu wróciła do pustego mieszkania. Czuła się jak skuta lodem,
kolana jej drżały, a długi, płynny skurcz mięśni brzucha o mały włos nie wydobył z jej gardła krzyku. W bezsenne ciemne noce
pozwalała płynąć myślom, przesiąknięta bólem wspomnień, czasami bezgłośnie płakała. Gdy wreszcie zasypiała udręczona, śniła o nim, a dni upływały na przywoływaniu wspomnień. Blizny pozostałe po jego odejściu , były nie zauważalne, starała się funkcjonować normalnie, ale nie zniknęły. Czasami, zawsze wtedy,
kiedy się najmniej tego spodziewała, zaczynały boleć, a jej umysł kulił się niczym spłoszony ptak zamknięty w klatce.
Przepełniała ją tęsknota za czymś, czego już nie potrafiła nazwać. Czuła w sobie krzyczącą pustkę, która wzywała, by wypełnić ją miłością, z której jak z pucharu wypełnionego winem po brzegi
można by pić, nie widząc dna.
Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2011-11-24 Dodano: 2011-11-24 13:06:17

Ten wiersz przeczytano 942 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie