Krzyk
Siedząc samotnie czuję moc bólu,
czuję jak rozrywa mnie krzyk,
będacy obrazem moich doznań,
zrodzonych z czarnych emocji
takich jak depresja, samotność, agresja,
będących źródłem czystej energii.
Owy krzyk tworzy falę z tej negatywnej
mocy,
która czyni zło rękoma tego,
kto krzyk usłyszał i pozwolił mu sie
wydostać,
rozrywajac przy tym duszę właściciela,
w oczach którego zgasła już nadzieja...
...na lepsze jutro...
autor
Machinerii
Dodano: 2005-01-04 13:23:23
Ten wiersz przeczytano 551 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.