Krzywe odbicie

Łatwo jest słuc to co delikatne.

Jak to jest gdy wszystko wokół się kruszy?
Jak to się dzieje, że niezapomniane staje się zapomniane?
Lustrzane odbicie prawdziwej osobowości
Krzywe, pęknięte, zabrudzone i smutne
Choć tak na prawdę proste, bez skazy, czyste
Radosne
Paradoksalny deszcz, stuka w odbicie

Pokruszone zbieram do woreczka
Zapomniane wymazuję
Stare lustro wyrzucam
Uśmiech przymocowuję zszywaczem

Tak,
Teraz możesz mnie wielbić
Teraz możesz wykorzystywać

Tak,
Tak jak nigdy

Pokaż, że dostrzegasz drugą stonę odbicia

Ostrożnie
Stukając
Przybij gwoździem
Nowe lustro
Nad otchałnią niewiadomej przyszłości

...ale jak to jest gdy wokół wszystko się kruszy?

autor

czarny-diament

Napisany: 2006-04-21 Dodano: 2006-04-21 21:37:18

Ten wiersz przeczytano 509 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie