Księga czasu
Spoglądam na słowa
słowa sprzed lat
i myślę - jak
zmienił się świat
Pamiętnik.
Moja księga przemijania
a w niej zawarte
myśli doznania
Cząstka mnie
spoczywa na tych kartach
z których każda - to dzień
zamknięty na kłódkę czasu
Otworzyć chwilę
mogę tylko ja
bo tylko moja dusza
klucz czasu posiada
Cofam sie wstecz
gdzie pozostawiłam
miłość łzy i zdrady miecz
który tak kiedyś zranił mnie
Zamykam księgę
znów na parę lat
otworzę ją kiedyś
gdy po tych
chwilach zaginie ślad
autor
Elif
Dodano: 2007-11-10 09:46:41
Ten wiersz przeczytano 432 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Choćbyś nawet tego nie chciała, to do pswej
przeszłości zawsze co jakiś czase będziesz wracała,
periodycznie, okresowo, raz na milion myśli, ale
jednak ... I choć wspomnienia czasem bolą, to każdy je
ma.