Ku pamięci.......

wiersz ten dedykuje człowiekowi który pozostanie w mym sercu na zawsze jest dla mnie niedoścignionym wzorem i nadzieją na lepsze życie człowiek którego bardzo kocham i jest mi go brak ....mój dziadek

Zimowy, mroczny, mroźny wieczór
Zapukała do drzwi niespodziewanie
Przyszła tak nagle i nieproszona
Tak jak często przychodzi

Zabiera ludzi w mroczną podróż
Wydziera im z serca ostatnią nadzieje
Rozdziera swym bólem serca bliskich
Przynosi strach i zwątpienie

Ale ty byłeś gotowy do podróży
Z godnoscią stawiłeś jej czoła
Bez obawy wahania bez strachu
Tak jakbyś wiedział dokąd cie zabierze

Ku twojej pamięci dziadku te słowa
Byłeś i pozostaniesz niedoścignionym wzorem
Jakoby mędrzec dawałeś mi rady
Wspierałeś i wychowywałeś

Przychodzisz do mnie i teraz
Pukasz do drzwi mych snów
Uśmiechasz się i przelewasz swą radość
Dajesz mi wiare w sens istnienia

Tak nagle w wieczną podróż się udałeś
Opuściłeś nas niespodziewanie
I nie dałem rady ci powiedzieć
Tych kilku słów jakże ważnych
Mówie teraz , kocham i bardzo mi cie brak

zawsze w mej pamięci

autor

nocny jeździec

Napisany: 2006-07-27 Dodano: 2006-07-27 17:49:18

Ten wiersz przeczytano 588 razy

Oddanych głosów: 58

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie