ku tobie
On wie..
zamykam się tobą przed światem
pośpiesznie zostawiam za progiem
natrętny niepokój
tęsknoty łzę
tembrem swego głosu ocierasz
płynę ku tobie
ciepłe ogniki
karminowym szeptem twe imię
tajemnie pieszczą
otulasz
płoniemy
autor
MEG
Dodano: 2013-04-15 17:41:14
Ten wiersz przeczytano 1569 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (31)
...czuć w twym wiersz jak ciepłe płomyki płomieniem
wybuchają,ciekawa forma wiersza.
nic dziwnego wiosna...
Pięknie, Smutna.
Wymowny Twój płomień.
Pozdrawiam :)
...wzruszasz tą bielszą barwą uczuć, tą
najpiękniejszą... :-) Cudowny zakochany ten Twój
"motyl" :-)
Klimatyczny.Pozdrawiam;)
bardzo ładnie, jak subtelny, zwiewny erotyk,
pozdrawiam
Przy tobie z ufnością, zapłonąć miłością! Pozdrawiam!
Ach...to jest prawdziwa poezja. Przeczytałam z
przyjemnością. Eterycznie, subtelnie, pięknie.
Pozdrawiam ciepło.
Bardzo ładnie o miłości.
Pozdrawiam.
Pięknie, ciepło:). Pozdrawiam!
Łza pięknie rozmarzona..(:
Wyznanie. Literówka.
Wyzananie czegoś, czego niejeden z nas tak się boi.
Właśnie tego słowa. Widać i czuć żar w każdej strofce.
Jakkolwiek wiersz jest krótki, lecz bardzo wymowny.
Zasługuje na uznanie.
Pozdrawiam serdecznie autorkę.
Jurek
Rozmarzony, pięknie- On wie i płoniecie. POzdrawiam
Piękny, płynący rozmarzeniem wiersz, lubię Cię czytać,
bo Twoje wiersze mimo głębokiej treści mają coś co
nazywam"zwiewnością"...gdybym umiała malować, obrazy z
Twoich wierszy byłyby rysowane delikatną kreską.
Pozdrawiam:)