Kultura

Kultura

Przybyli, gdy jeszcze
księżyc był wysoko
nawet nie załomotali i
drzwi leżały pokotem.

Czarne twarze i czarne
pokraczne ubrania
pełne kieszeni a w nich
straszne rzeczy do łamania
charakteru.

Rzucili nas na dechy
skuli obrączkami
leżeć kazali
a za oknem kur już zapiał.

W południe dzwony biły
a my leżymy cicho
każdy bał się odezwać
nad nami stało licho.

Przybył jakiś generał
To nie ta posesja- powiedział.
Zniknęli tak jak przybyli.
Tylko drzwi nie zamknęli.

Łódź 26.06.2013 Mirosław Pęciak

autor

miniek183

Napisany: 2013-06-26 Dodano: 2013-06-26 09:17:06

Ten wiersz przeczytano 666 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie