Kurnikowe rozważania kazkapolaka

Gdy słońce odejdzie w krainę nicości
Królestwo Ereba na ziemi zagości
Rozpalą się oczy kamienic ponurych
Zaczyna się dawka brydżowej kultury

Kto może to pędzi w Kurnika pokoje
Zasiada za stołem parkami – po dwoje
Miętosząc w swej dłoni zmęczoną już myszę
Błagalnym spojrzeniem prosząc się o ciszę

Jak szczęście masz w życiu, miłości czy kartach
To szukaj swej grupy, co grania jest warta
By robra rozegrać jak brzytwa ostrego
I dla towarzystwa przesympatycznego

Kto szuka ten znajdzie , znalazłem więc piszę
A teraz poproszę o króciutką ciszę
Pomny wiecznej walki twardych feministek
Od „Mikbosa” zacznę prezentować listę

To cichy zawodnik który mało pisze
Przez całe roberki zachowuje ciszę
Od czasu do czasu prześle uśmiech skromny
Całą grę jest czujny i bardzo przytomny

„Solit” Poznanianka klepie klawiaturę
Aż mysza ucieka w pierwszą lepszą dziurę
Czasem coś napisze w relaksowym widzie
Że aż włos się jeży i gdzieś w pięty idzie

Trzecia to „Melasia” miła Warszawianka
Myślę, że by chętnie pograła do ranka
Tak się łobuziara (sory) nauczyła pisać
Że ja nieboraczek nie nadążam czytać

No i „Gosiahogo” perełka z Krakowa
Która wiele robrów przegadać gotowa
To jest chyba motor, towarzystwa dusza
Której ostry język „umarlaka” rusza

Proszę by te zwidy traktować z humorem
Nie gniewać się, zgrzytać, unosić honorem
Tyrada przydługa, nie warta czytania
ALE TOWARZYSTWO – DO MIŁEGO GRANIA

http://www.kurnik.pl/brydz/

autor

kazekpolak

Dodano: 2005-01-17 10:33:19

Ten wiersz przeczytano 574 razy

Oddanych głosów: 42

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie