Kwiat

Kwiatem dnia , promieniem słońca
kawałkiem oddechu ten co tkliwie
muska twe usta , co ciała w jedność splata
szeptem strumyka oddaje Tobie kawałek mego świata , dziki szept strumyka , polną rose co Twe ciało wciąż przenika , daje kwiat co noc , bym potem mógł twe serce skraść , w szepcie oddechu w kolorze nocy w jedności ciał i kropli rosy by usta Twe były jak ptak by dłonie me tkliwie muskały twe .
W kwiecie nocy i szepcie dnia wciąż skrywam obłok dzikości serc , wciąż kryje namiętność Tych nocy czar i cichy szept jedności ciał , ciał ognistych jak kropla dnia , co kolor słońca w te ciała dwa , co daje namiętność i blask oddechu co skrywa cisze i szept dwóch ciał .

autor

henry1603

Dodano: 2007-07-04 18:03:32

Ten wiersz przeczytano 643 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie