KWIAT PAPROCI
taka rymowanka, jedna z moich pierwszych, napisana w zeszłym roku
W stumilowym lesie,
tam gdzie świat się kończy,
czekał kwiat paproci
jasny i błyszczący.
W nocnym mroku skryty
spał na mchu poduszce,
okrywał się liściem,
dom miał w leśnej ściółce.
W czerwca noc najkrótszą,
ze snu przebudzony,
rozjaśnił swe płatki
magią obdarzony.
Wokół się rozglądał
za odważnym śmiałkiem -
mógłby jego życie
zmienić w cudną bajkę.
Wabił swym zapachem,
co przez puszczę sennie
rozlewa się mgiełką,
a porankiem rzednie.
Dokonał żywota
w ukryciu, samotny.
Śmiałek noc tę przespał,
nie był magii godny.
-
MamaCóra (Rymotka + Rymcia)
www.rymcym.blogspot.com
autor
MamaCóra
Dodano: 2013-06-21 08:06:06
Ten wiersz przeczytano 3927 razy
Oddanych głosów: 47
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (58)
Dziękuję miłym gościom za odwiedziny i dobrej nocy
życzę. Pozdrawiam :)
Dawno temu, w lesie przy Kalwie, weszłam między
paprocie bo wydawało mi się że ktoś zerwał, by za
chwilę porzucić ich jedyny kwiat.
Nie wiedziałam, że Ty znajdziesz winowajcę w innych,
nietkniętych paprociach...
Tak ładnie smutny Twój wiersz.
Pozdrawiam Cię.
Jak zwykle u ciebie bajkowo z morałem .pozdrawiam
Legenda o kwiecie paproci to jedna z moich ulubionych
;-)
Wiersz mógłby posłużyć jako wskazówka dla młodych..tak
myślę..
Lubię liście paproci,pozdrawiam serdecznie
Warto poszukać kwiatu paproci i szczęścia-:) Udany
wiersz, na czasie akurat:) Pozdrawiam z wesolutkim
uśmiechem:)
Szczęście może być na wyciągnięcie ręki, niekoniecznie
w krzakach ;)
Wiersz z mądrym przesłaniem.
Miłych, letnich wrażeń na weekend dla Obu Pań :)
Dziękuję lojka, dobra zmiana.
Wszystkim gościom dziękuję za odwiedziny. Pozdrawiam
:)
"p" to moje pierwsze śniadanie sorry:) to chyba znak,
że nie powinnam się mądrzyć:)
Czarowna noc - rzeczytało mi się ,dokonał żywota':)
Basniowo u ciebie. Rytmicznie/ plynnie/ dobra
puenta... Moze malo oryginalny moj komentarz za to
szczery
moje klimaty, choć przestałam pisać na takie tematy...
Z góry przepraszam...ale mi się skojarzyło z
niespełnioną miłością :-)...zakochana czekała wiernie
na niego, nie dostrzegł w niej ukrytego
piękna,..zapomniał, miłość umarła...Piękny wzruszający
"motyl".Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)
No cóż, moje klimaty i piękna poezja.Bardzo podoba mi
się wiersz.
:)