Kwiat wiśni
Nie moje są światy szybkiego tematu,
śmietniki cuchnące, szamba informacji,
a szczyty zdobyte szczytów
rozkrzyczanych
niech rosną beze mnie - dość mam słusznych
racji!
Upragniona ciszo, gdzie jesteś, kojąca,
urośnij na przekór wrzaskliwemu światu,
ty ten galimatias z drzewa mego strącaj,
korzeń zapuściło, lecz tęskni do lasu.
Ciszo w kwiecie wiśni rozkwitaj na
wiosnę
bielą jak odzienie ślicznej panny
młodej,
oto najprawdziwsza czystość nad
czystością
radująca duszę, budująca zgodę.
Komentarze (31)
Potrzeba nam wyciszenie, odizolowania od krzyku jaki
towarzyszy nam na każdym kroku. Bardzo dobre wersy i
przekazanie wiersza. Pozdrawiam serdecznie :)