Kwiat żyjący bez wody
najpiękniejszym dziękczynieniem za dary Boże jest przekazywanie tych darów bliżnim)
Zaglądam do studni jakby bez dna
Nie wiem czy nawet swoje echo ma
Przeglądam się w studni i i jej wodzie
Jakbym chciała zyskać na urodzie
Mój kwiat nie potrzebuje tej wody
Mam inne źródło życia urody
Karmi się pięknem czynem słowem
Tak mi tego potrzeba nie powiem
Zastanawiasz się co to jest za kwiat?
To kwiat duszy i ma ją cały świat
Podlewam go modlitwą słowami
Pielęgnujesz go swymi czynami
To wielki kwiat czystości miłości
On daje ludziom tyle radości
Gdy odchodzi dusza on umiera
Tylko czyny ze sobą zabiera
Komentarze (6)
Bardzo piękny, mądry przekaz. "Źródło życia urody"...-
piękno człowieka z wewnątrz płynące, znajdujące
odbicie w jego czynach. Dobrze, że tu do Ciebie
zajrzałąm:)
Milosc i piekno nigdy nie umieraja , na zawsze w
sercach tych ktorych kochalismy zostaja,,,piekny
wiersz , podoba mi sie.
Jak zwykle napawasz mnie optymizmem, dziękuję ci za
to, zgadzam się z twoimi słowami,
myślę, że o kwiaty wielu dzusz dbasz przypominając o
jej wartości takimi jak ten wierszami.
i masz racje =] .. o kwiat duszy trzeba dbac .. i
tzeba go pielegnowac .. wiersz lekki i wspaniale sie
czyta ..a twoj kwiat duszy jest pelen milosci ktora
po raz kolejny zarazasz innych :) .. buziaki danutko
wiersz wspanialy tak jak i twoja dusza ;]
Zgadzam się.ze trzeba dbać o swój kwiat duszy.To
piękne określenie jest ważnym elementem
człowieka,potrafi zwabić swym zapachem miłość,przyjaźń
czy tylko miłe kontakty.
Pielegnujesz dobro,co jest pieknem i umiesz to
wysmienicie oddac w wierszu.Czysty,bardzo dobrze
napisany wiersz.