Kwiatuszkowe święto

To nie okazałość, lecz duma i skromność i wielkość ukryta kolor nieba i myśl w rozumie i ta siła…a w czym? Przeczytaj…

Czy widziałeś kiedyś jak kąpią się dzieci
w swawolnej radości, co w obłoki leci
a krople zaś drgają w złocie pomarańczy
na gałązkach wierzby roztańczonym walcem

A czy widziałeś kiedyś Niezapominajki
które dziś obchodzą święto jakoś skromnie
nikt im nie zaśpiewa, nie opowie bajki
mało kto je kocha, niewielu rozumie

Przecież z snów garściami zbierają obłoki
i w tafli strumienia nurzają marzenia
wciąż walc w niebieskościach, w weselnych nastrojach
tańczą wykąpane nad źródlanym zdrojem

Znają tajemnice, które szepcze ziemia
w kim są zakochane gwiazdeczki na niebie
pochylą nad ziemskim, maleńkim istnieniem
a każdy uczynek niepamięć zagrzebie

A radość ich taka, jak kąpiących dzieci
małe szczęścia perełkami z łez haftują
ich miłość tęczowo w tych kroplach się świeci
przytul do kwiatuszka, one duszą czują

***

15 maja 2007 godz.14, 35…

…chociaż burze i nawałnice kolejne wiosny i lata przemilczeń przetrwa myśl piękna w obłoku błękitu w niezapominajkowym sercu…

autor

andromeda02

Dodano: 2007-05-16 06:13:29

Ten wiersz przeczytano 692 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Sylabiczny Klimat Romantyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie