Kwiaty, polskie kwiaty

Z okazji powitania pani Wiosny

Od doliny Rospudy po Tatry,
na zielonym dywanie się mieści;
biel z czerwienią w serdeczność bogate,
złoto w sercach, jak symbol niewieści.

Biel krokusów, zawilców, stokrotek,
przebiśniegów, rumianku, konwalii,
niesie błogość i w sercu z polotem,
tworzysz bliskość tematom z oddali.

Też niewinność jest w lilii płatkach –
polne, wodne urzekną każdego.
Drobna ruta w doniczce – gagatkiem
i ozdobą welonu ślubnego.

Czerwień krwista – mak polny jak wino,
świadek wieczny na wzgórzach Italii,
gdzie nasz żołnierz o Monte Cassino
krew przelewał i zwyciężył w glorii.

Dziś nas cieszą pod niebem spokojnym,
biel i czerwień w goździkach i różach.
Tulipany, storczyki dostojne –
astry, dalie i malwy na wzgórzach.

Pod niebiański zaprasza parasol,
złoty promień biegnący w sekrecie.
Głaszcze płatki, by nektar był z klasą
pszczółce Mai, Guciowi – poecie.

Ach te kwiaty! – symbole pięknoty.
Nad nie, nie ma niczego na świecie.
Ich walorów za żadne banknoty
nikt nie kupi, a znajdzie...

na rabatach, na klombach i w lesie.

autor

mariat

Napisany: 2017-03-21 Dodano: 2017-03-21 21:50:20

Ten wiersz przeczytano 5862 razy

Oddanych głosów: 70

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie