Kwidzyńska „Antylogia”

Spóźniona relacja
Dzień pierwszy, sobota

Ja też lubię „sprawozdawać” różne „sytuacje”,
chociaż potem recenzenci mają… swoje racje.
Muszę wyznać, że po części bardzo im współczuję.
Kwidzyn, Oslo, czy Gramofon… siadam i rymuję!

A dziś pstryka w nos dostałem, na samym początku.
Zatem zacznę od Moreny, to tak dla porządku.
O dziesiątej plus trzydzieści pod blok zajechali,
Basia z Zdzisiem, też z Moreny i… wsiadać kazali!

Chciałem żeby nas podwieźli, ale rozkazywać?
Więc dyskretnie pomyślałem: „Będę się odzywać,
lecz służbowo, więc à propos naszych wierszy...”
I gdy tylko ruszyliśmy, przeczytałem wierszyk pierwszy.

Przedtem jednak trzeba było, upchnąć w bagażniku,
trzy walizy i sześć toreb i było po krzyku.
Trasa była, jak cię mogę, ani śladu deszczu!
Basia dziwnie mnie spytała, „Skąd wiedziałeś wieszczu?

Nasłuchałam się dziś rano - wszystkie instytucje,
Na mur deszcz nam zwiastowały i... nocne >polucjePolucyjne< grzechy zmazać chciała, przepraszam... „deszczami”.

Po godzinie z minutami byliśmy w Kwidzynie.
Ich przygarnął hotel Balke, nas chcieli w Maxim’ie.
„Przedobiadek” w cafepubie „Bordo”, miłym lokaliku.
Szybko kontakt nawiązałem z „kuzynką” Dominiką...

Miła, skromna kompetentna, wszystkich tym urzekła,
że gdy wiersz jej obiecałem, ona… „raka spiekła”.
W „Bibliotece” przydworcowej... marsza już nam grano.
„Zlot Czarownic” się rozpoczął, tak jak planowano.

„Czarownice” były owszem, na altówkach grały,
małoletnie wirtuozki piękny koncert dały.
Te wspaniałe dla nas chwile miejscowych alcistek,
dla poetek (vel czarownic) to figowy listek,

Zasłoniły wstyd i tremę wierszy prezentacji.
Rozluźnienie nastąpiło, po obiadokolacji.
Przeliczyli się...( to ja!) licząc na wybory.
Żadnych! (prócz „zatygodniowych”),
więc? Jak do tej pory…

Zgromadzeniem rządził Carlos, pewny, elokwentny.
Wywoływał kogo zechciał, jam był pominięty..
Nie, na szczęście ktoś mnie wskazał, dyskretnie, choć palcem.
Czyż nie można mieć wrażenia, że byłem zakalcem?

Kilka gorzkich „zwrotek prawdy”, wszystkim przedstawiłem
przez kłopoty z mikrofonem, nieco się zbłaźniłem…
Potem wszystko poszło gładko (przy obiadokolacji).
Kilka miłych pań przyznało: „Miałeś sporo racji”…

A tych „kilka”, to... Jagódka oraz, moja żona.
Ancia zawsze mnie popiera, któż by, jak nie ona?
Ptyś też chciał się ze mną zgodzić, lecz miał... swoje zdanie!
Ciekaw jestem w jakiej formie przyjdzie na śniadanie.

Co by jednak, nie powiedzieć, to podkreślę zaraz,
że jedzonko było godne „Uczty Baltazara”!
„Uczta” się więc, „wżdy” poeci i „wżde” poetyczki,
że należy za obiady brać... pełne (?) zaliczki!

Jest też jeszcze inny problem, z „koła kwadraturą”.
Przyszłość „Zlotów Poetyckich”, ma barwę ponurą…
Poznań, Przemyśl, Katowice a może Warszawa?
Bardzo krótka i niepewna jest tych chętnych ława.

Chodzi głównie o problemy stricte? Właśnie, jakie?
Tych problemów jest bez liku...Cisza. Jak by makiem…
Ja pstryknięty znów zostałem, chciałem być ….esem
Oczywiście żartowałem: Nie mym interesem...
PS
Antologii los niepewny, choć zawsze nadzieja,
w sercach naszych pozostanie… sukcesorów(?) Reya.
Byle tylko serca biły gorąco, rytmicznie,
to ja wszystko to opiszę… quasi-poetycznie.

autor

DoCent 1

Napisany: 2019-10-24 Dodano: 2019-10-24 09:25:01

Ten wiersz przeczytano 1309 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie