KWITNIESZ
przebiśniegiem różą baziami
w zakamarkach które ożyły
po szarościach jesiennych
i śniegowych fałdach
co niedawno zalegały
w moich dłoniach po brzegi
wypełniając codzienność
już odczuwam wiosnę bo jesteś
a w zagajnikach falującą czułość
przy stole przyjaźni
słyszącym przegadane sprawy
w krokach po schodach
kiedy wracasz do domu
na białej pościeli
szeptami w barwnych bukietach
iskrzą pocałunki gwiazdami
nasze zmysły rosną w płomieniach
gdy się z gracją zbliżasz
czuję dreszcze pierwszego spotkania
twoja buzia jest wciąż
jak ciepły promyk słońca
autor
Kazimierz Surzyn
Dodano: 2024-02-24 09:54:43
Ten wiersz przeczytano 2808 razy
Oddanych głosów: 77
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (156)
Kazimierzu, po wierszu Haliny53... przyszłam do
Ciebie.
Życzę Ci wszystkiego najlepszego!
Mam nadzieję, że obchodzisz swoje imieniny 04 marca...
Serdecznie Cię pozdrawiam
Halinko, byłem przed chwilą, z przyjemnością
przeczytałem piękny wiersz o Kazimierzach, miło,
dziękuję i pozdrawiam ciepło.
Zapraszam dzisiaj do siebie... Halina
Dziękuję również Wszystkim Czytelnikom za czytanie,
pozdrawiam serdecznie.
Zosiak, z serca dziękuję i pozdrawiam ciepło.
Larisa, jakże miło przeczytać takie słowa, dziękuję i
pozdrawiam ciepło.
Uroczo.
Pozdrawiam :)
Śliczny wiersz!
Miłość jest promieniem światła... wieczną wiosną.
Kochać i być kochanym, czuć radość z ciepła bliskiej
osoby, to nasze nieodparte ludzkie pragnienia.
Z wielką przyjemnością przeczytałam Twój wiersz!
Serdecznie pozdrawiam
* po raz drugi pod wierszem, miło.
Eliza Beth, dziękuję za sympatyczne odwiedziny oraz
słowa, pozdrawiam ciepło.
Przepięknie o wiośnie i subtelnie Miłości.
Pozdrawiam pięknie ;-)
Mily, miło bardzo na sercu, dziękuję i pozdrawiam
ciepło.
Śliczne, gorące uczucie!
Głos oddałam wczoraj.
Pozdrawiam :)
blondynka8, jakże miło przeczytać takie słowa,
dziękuję i pozdrawiam ciepło.
Z przyjemnością czyta się tak piękny wiersz.Pozdrawiam