W Labiryncie
Gdy nie wiedziałam...
Zapatrzona w niebo potykam się o
korzenie
Zapatrzona w niebo myślę, że wszystko
zmienię
Zapatrzona w niebo twierdze
że i ja tam jestem
Zapatrzona w niebo
odrzucam ludzi każdym gestem
Zadufana w sobie
nie odwracam wzroku
Zadufana w sobie
gubię się na każdym kroku
Jak trudno jest
odnaleźć drogę w mroku
Gdy ciemny świat wokół
Zwracam się do Boga
Kiedy w mym życiu
znów kolejna trwoga
Odwraca me spojrzenie na człowieka
Spójrz! To właśnie on
na Twą miłość czeka.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.