Labirynt
Zagubiłem się
w labiryncie własnych uczuć.
Pozostawiam okruszki
zapisanych myśli ,
by nie popełniać
tych samych błędów.
Gdy spotkałem
mityczne stworzenie
zwane Sumieniem,
ledwo uszedłem z życiem.
Po wielu zmorzonych godzinach
tułaczki palcem po mapie
swoich myśli dotarłem
do kresu swej podróży.
Z walizką własnych przemyśleń,
wychodzę z pogmatwanego
labiryntu własnych uczuć.
Komentarze (4)
Nie Ty jeden. Często długi czas błądzimy zanim
znajdziemy to czego szukaliśmy.
Pozdrawiam:)
wg mnie chyba najlepszy Twój wiersz :)
dojrzały choć smutny
Trudno wyjść z labiryntu, a z uczuć tym bardziej.jeśli
ci się udało, to gratuluję. Pozdrawiam@
ciekawy pomysł i całkiem dobry wiersz :-) (myślę, że
byłby jeszcze lepszy gdyby pozbyć się większości
zaimków, np. tak:
"Zagubiłem się
w labiryncie uczuć.
Pozostawiam okruszki
zapisanych myśli ,
by nie popełniać
tych samych błędów.
Gdy spotkałem
mityczne stworzenie
zwane Sumieniem,
ledwo uszedłem z życiem.
Po wielu wzmorzonych godzinach
tułaczki palcem po mapie
myśli dotarłem
do kresu podróży.
Z walizką przemyśleń,
wychodzę z pogmatwanego
labiryntu własnych uczuć.")
pozdrawiam :-)