Z łaknienia
żal rozbiera
za późno /na sen/
a jednak śnisz
i ja śnię
nawijam na sznur
wspomnienia
wszechświat pękł
wysuszone w nim łzy
zaskomliły
autor
beano
Dodano: 2022-11-16 05:12:02
Ten wiersz przeczytano 1706 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (42)
Przytulam...
Bardzo smutny wiersz acz piękny.
Pozdrawiam serdecznie :))
Chętnie byłbym Twoim żalem. Mam nadzieję, że obyłoby
się bez łez, a skończyło jedynie na rozbieraniu.
Bardzo trafnie wersami wyrażony smutek...pozdrawiam
ciepło.
Przygnębiający ten smuteczek. M
Przejmujący smutek aż do szpiku...
Pozdrawiam Beatko
W poetyckiej formie ujęłaś oblicze miłości.
Pozdrawiam
Marek
Smutek, az boli.. Pozdrawiam Beatko ❤
przenikliwie smutny wiersz.
Rozczulający serce poruszający wiersz. Pozdrawiam
cieplutko z podobaniem. Śle moc serdeczności:)
Bardzo poruszające serce i smutne wersy, pozdrawiam
ciepło oraz ślę serdeczności Beatko.
Pięknie i romantycznie beano. Pozdrawiam.