Lalka
Posadzisz mnie jak lalke na jedwabnej
poduszce,
Weźmiesz klej i posklejasz porcelanowe
serce,
Kredka dorysujesz sztuczny usmiech,
Oczom nadasz melancholijnego wyrazu,
Nie pozwolisz mi mówic.
jestem przeciez lalka.
Poprawisz loki opadające na ramiona,
Załozysz aksamitna sukienke
i nadasz wdzieczne imie- Pustka.
autor
Bunet Cukino
Dodano: 2007-04-25 18:26:36
Ten wiersz przeczytano 634 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Ten wiersz jest naprawdę wspaniały. Świetnie się
czyta. Pozdrawiam gorąco :*
śliczny wiersz,który do mnie przemawia:)...