Lament niemowy

I znowu nie mogę już iść.
Leżałbym tylko jak kłoda.
Dręczy mnie jedna tylko myśl,
Że będzie Mi nas szkoda.

I znowu nie mogę już jeść.
Leżałbym tylko jak kłoda.
Wiatr przyniósł Mi wieść,
Że uczucie zamarzło jak woda.

I znowu tylko Ciebie widzę
Niebieskie ty masz oczka.
I chcę Ci coś teraz powiedzieć,

Że odmarznie w nasza woda.
Szkoda , że nie słyszysz,
Bylibyśmy znowu razem.

autor

Kuciak

Dodano: 2005-02-07 12:16:31

Ten wiersz przeczytano 1671 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Antyczny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie