Lament pijanego

Wiesz już dobrze Niunia, że ja chłop niewielki,
od dziś nie przepraszam za kropelkę wódki,
nie piję za twoje, piję za butelki,
muszę czasem wypić, by rozproszyć smutki.

Widzisz Niunia szczotkę, kij jej dorobiłem,
a ty łamiesz, łamiesz, kij się zrobił mały.
Dziś złamiesz następny, bo sporo wypiłem,
nawet nie pamiętam ile dziś wychlałem.

Jestem chłop starowny, wiem, gdzie flaszek szukać,
nie piję za Twoje, piję za butelki
i nie musisz mnie po głowie kijem stukać,
od tego łomotu łeb mi urósł wielki.

A ja ci nie bronię chodzić na kawusię
i łazić po sklepach calutkimi dniami,
nawet po miesiącu odwiedzać mamusię,
pociągać nalewki razem z kumpelkami.

Nikt już mnie nie kocha, nikt mnie nie rozumie,
że się godzinami po ulicach szwendam.
Jak nie piję sznapsu przytuli mnie Niunia,
ona taka dobra, a ja wstrętna menda.





,

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2017-09-19 Dodano: 2017-09-19 06:06:50

Ten wiersz przeczytano 2925 razy

Oddanych głosów: 44

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie Okazje Święto Kobiet

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie