Lampa
wiersz dedykowany - dla "Irene"
Miejsce lampy jest na świeczniku.
Ty jesteś mi jasnym światłem.
Chciałbym - zostać twym... - w
pamiętniku
(w gorącym sercu) – na zawsze.
W każde miejsce – za siódmą rzekę,
gdzie odejdziesz – chcę być przy Tobie.
Wiem, że jestem szarym człowiekiem...
[- a chcę być!.. – paziem... (–
królowej!)].
Może myślisz, że we mnie - "coś... - tli
się…"
- Przełamałaś nadzieją... - więc -
płonę...
(aż - śmierć przyjdzie) – Czas... . zwarzy
liście
mej miłości – jak mróz – winne grona.
Z Tobą – chciałem żyć i umierać,
wielbić Ciebie duszą i ciałem
- jasną Julię - ustami Romea…
- został wiersz nam,.. - zapach ust - na
krysztale.
Około 30. 10. 1991 r.ostatnia zwrotka -
07.04. 2018 r.
***
Komentarze (39)
Dedykacja, jak cymes. Na pewno zrobi wrażenie.
Pozdrawiam
Pominąlem nichcący fragment wypowiedzi: chcialem
napisać, ze we wszystkich wierszach DEDYKOWANYCH forę
grzecznościową realizuję przez stosowanie wielkiej
litery wzgledem osob do ktorych się swracam. Sorki:)
Trochę uczuć, kilka wspomnień i już jest piękny
wiersz. Przeczytałem z przyjemnością. + i Ciepłego
wieczoru.
We wszystkich moich wierszach, w który zachowuję
pisanie wielkim lub małymi literami - formy
grzecznoścowe zachowuję wielką literą. to wszystko są
- upublicznione - ale jednak listy. Może to
nieprawidłowo, ale póki co - tak jest. Archaizmy -
stosowane przeze mnie dość powszechnie - pod wpływem
licznych uwag w tym przedmiocie - staram się
eliminowc, ale robię to "pod publikę". w poezji ta
forma mnie nie razi. Na ile stosuję ja na codzień -
tego nie wiem. Nie znaczy to jednak, ze innym
polecamstosowanie archaizmow, choć w wierszach - zwł.
tradycyjnych w przekazie nie uważam tego za wadliwe.
Traktuję to jako bogactwo językowe, niezależnie od
forowanych opinii jezykowych rzeczoznawcow. z tego nie
wynika oczywiście, ze mam rację.
Dziękuję za wgląd i wypowidź komentarza.
Pozdro:)
Zawsze mam problem z formami grzecznościowym w
wierszach, pisanymi majuskułą. W korespondencji
piszemy je naturalnie wersalikami , odwrotność byłaby
błędem. Tutaj jest odwrotnie. Ponadto użyte zaimki
osobowe twym / twe / mej / to ta archaiczna forma,
której ja osobiście nie faworyzuję. Utwór po części
oda do umiłowanej, a po części erotyk osobliwy...
Pozdrawiam serdecznie.☀️
piękna Poezja:-)
pozdrawiam
@ M.N. - tak - to jest światło życia. W gorączce -
uczyłem się zdań po francuzku, jeśli telefon odbierze
nie Ona.
Pozdrawiam:)
Dziękuję Poolo! - sedeczności:)
Taka miłość to światło życia... piękny i rozmarzony
wiersz, pozdrawiam
Piękny wiersz, rzeczywiście można się rozmarzyć a
nawet troszkę pozazdrościć adresatce tego ujmującego
wyznania. Pozdrawiam :)
Marku! - dziękuję ślicznie. Chciałbym powrócić do
takich klimatow i do stylistyki - tak znakomitej jak
Twoja.
Pozdrawiam serdecznie:)
Marleno1 - dziekuje za kom.i za znakomite -
sklaniające do refleksji i zadziwiające - napisane ze
smiechem słowa :"cała się DODAŁA"
Pozdrawiam:)
Niewiele bylo takich, które całowalem. Niewiele -
niestety. Nawet wspomnienia prawie się zatarły.
Pozdrawiam sedecznie:)
Ciekawa forma, a jak przemawia...i
co...całowałeś...wszak to było w XX wieku...
pozdrawiam serdecznie
Myślę , ze po takim czasie od napisania wiersza, to
ona cała już mu się dodała :)))