Latam...

Kiedyś spadłam...
W cieniu poranka połamałam skrzydła
Teraz znów chcesz...
Nauczyć śmierć uśmiechu
Zerwać pajęczyne pogardy

Grzebiac samotność...
Dodajesz mi sił
Karmiąc poczuciem bezpieczeństwa
Sprawiasz że znów moge latać

Bedąc tak wysoko...
Nie chce
Poczuć się jak Ikar
Gubiac szkrzydla posklejane
Woskiem zaufania.

Dlatego proszę...
Nie pozwól mi zginać
W promieniach słońca
Zderzajacych się o szarą rzeczywistość .

autor

Babilona

Napisany: 2006-12-10 Dodano: 2006-12-10 21:10:38

Ten wiersz przeczytano 475 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie