Ławka

Usiadłam na ławce, na skraju polany,
Myślę sobie "Boże, jaki ten świat kochany-
odpocząć mogę, na małej polance,
i się nie martwię o życie własne".
Lecz nagle, hałas przeszedł przez krzaki,
wystraszyłam się bardzo- "A cóż to za znaki,
dajesz mi Boże, gdy odpoczywam, o mało zawału się nie nabawiłam!"
Naburmuszona usiadłąm na ławce
i myślę sobie "To było straszne"...

autor

Little Girl

Napisany: 2007-05-22 Dodano: 2007-05-22 10:36:25

Ten wiersz przeczytano 1146 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie