lecz wierszem strzelić możesz
Gdy twe twórcze działania,
w masie bliskiej materii,
czas okroił do trwania
- myśli zbiegły z uwięzi.
Jak żurawie przelotem,
szybujące w przestworzach,
patrzą na szlaki główne
- szczegół w dali się chowa.
Tak twe myśli szybują,
gnane wiatrem spostrzeżeń,
ścieżki utarte gubiąc
- konstrukcje tworząc nowe.
Lecz lata doświadczenia,
krzyczą, że to się nie da,
że za późno coś zmieniać
- za bujne twe marzenia.
A świadomość skruszona,
targa strunę cierpienia,
że w starość twoja droga
- radość życia zabiera.
Marzyć możesz bez końca,
wspomnienia barwić złotem,
na pracę już nie pora
- lecz wierszem strzelić możesz.
autor
stary
Dodano: 2015-06-15 15:08:31
Ten wiersz przeczytano 766 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Moim zdaniem na marzenia zawsze jest czas i pora,lecz
nie każde się ziszczą,dobre wspomnienia to rzecz
cenna,a pracować jeśli jest się zdrowym też można
pewnie i na starość,choć rynek pracy dla osób
starszych nie jest łaskawy,a wiersze pisać można w
każdym wieku aż do starości i to też jest wartość i
piękna sprawa gdy możemy pewne sprawy przelać na
papier.
Pozdrawiam:)
Tak, wiersz jest dobrym przytrafieniem, gdy myśl
niesforna, może za odważna a rozum doświadczeniem
szaleństwo zagina.
Zawsze można powiedzieć - ja wiersz mam, inni
pozbawieni tej ostatniej, wydartej życiu poezji, łzy
nie obetrą, bo chociaż ona najbliższa.
I jeszcze... wciąż żal wczorajszego dnia, jaki było to
był, ale już też stracony.
Trzeba dożyć czasu, żeby myśl zrozumieć.
Pozdrowienia.
masz racje dokładnie i zgadzam się z przesłaniem:)
pozdrawiam:)
świetna puenta,,,pozdrawiam
Zaowocują lata doświadczenia,
tym, że się ma coś do powiedzenia!
Pozdrawiam!
dobry wiersz, celna puenta
pozdrawiam:)
Stary, strzeliles - trafiles.
Uciekaj od starosci w wiersze ;)