lecz wierszem strzelić możesz
Gdy twe twórcze działania,
w masie bliskiej materii,
czas okroił do trwania
- myśli zbiegły z uwięzi.
Jak żurawie przelotem,
szybujące w przestworzach,
patrzą na szlaki główne
- szczegół w dali się chowa.
Tak twe myśli szybują,
gnane wiatrem spostrzeżeń,
ścieżki utarte gubiąc
- konstrukcje tworząc nowe.
Lecz lata doświadczenia,
krzyczą, że to się nie da,
że za późno coś zmieniać
- za bujne twe marzenia.
A świadomość skruszona,
targa strunę cierpienia,
że w starość twoja droga
- radość życia zabiera.
Marzyć możesz bez końca,
wspomnienia barwić złotem,
na pracę już nie pora
- lecz wierszem strzelić możesz.
Komentarze (22)
Wierszykiem zawsze można strzelić, hm, gafę też:))
Usunęłabym co najmniej dwa zaimki (twe) Pozdrawiam:)
Przyciągnęło mnie to " strzelanie wierszem " - czytam
" słowem ", bo właśnie ostatnio zapisałam się na
strzelnicę. Strzelam na razie pneumatycznie :)
Pozdrawiam !
Dobrze spuentowany wiersz.
"Lecz lata doświadczenia,
krzyczą, że to się nie da,
że za późno coś zmieniać
- za bujne twe marzenia."
Na to nigdy nie jest za późno
bardzo wymowny
Dobrze to ująłeś. Miło było przeczytać:) Pozdrawiam:)
Prawda:))
+++
To prawda.Pozdrawiam:)
Marzenia można wplatać między wersy, ciekawy wiersz z
mądrą puentą. Pozdrawiam :)
Masz rację:) pozdrawiam
to nic że nie zawsze
nam zaowocuje
lecz marzenie przecież
nic nasz nie kosztuje...
pozdrawiam pięknie:)
Za puentę Brawa:))
bardzo dobre przesłanie ....wszystko co się dzieje
wokół nas to przemijanie a na marzenia nigdy nie za
późno:-)
pozdrawiam
Kazda pora zycia ma swoje przywileje ale na marzenia
złote wspomnienia i wiersz zawsze jest odpowiedni czas
Pozdrawiam serdecznie :)