LEKCJA ŻYCIA
Siedzę sama przy stole,
Ty - gdzieś daleko też jesteś sam.
Powiedz: Co sie z nami stało?
Razem było nam tak dobrze,
a jednak jedna mała niejasność sprawiła,
że między nami
wyrósł mur nie do pokonania.
W ciągu minuty zniknąłeś z mojego życia.
Chciałam krzyczeć,
żebyś został,
ale z gardła nie wydobył się
nawet drobny szept.
Z okna widziałam,
jak wachasz się z własną decyzją.
Nie wróciłeś jednak,
gdyż duma Ci nie pozwoliła.
Teraz jest jak jest.
Ja tu, a Ty tam.
Może kiedyś,
któreś z nas
zapomni o dumie i zrobi krok ku zgodzie.
Musimy się jeszcze dużo nauczyć.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.