lektury obowiązkowe

wierszoproza miejscami poetycka

Te przejscia...

Te lektury - czy są... (- bo - niestety... - chyba byc muszą)
czy nam muszą być - obowiązkowe?

Czy nie da się ich jakoś - ominąć?




Nie da się – przeskoczyć - z miejsca
do wymarzonego świata.

Uczymy się życia... - w szuflandii.



Czasami jest śmieszne, czasem miło...
czasem... - czasem chce mi się wyć.
..................................

A czasami – w srodku nocy – niemal krzykiem
obnaża ktoś swoich (moich) przyjaciół
słowami z ulicy.

Niestety... - jesteśmy - stąd.

(Na pewno nie jesteśmy obcy.)

Klatka shodowa – przyzwoita.
Schody, poręcze – wycieraczki.

ale...

Do świątyni – nie powinno się wchodzić z butami.

Ale...
to się staje... - już zupełnie nowy świat – nieprzedstawiony.


Da się tu żyć... - jednak – nie jest dla mnie jeszcze wszystko
– okej. - bynajmniej...

Nie każdy ironizuje... - z miłosci
z partnerstwa – ze świata marzeń.

Rozumiem... - i

nie zazdroszczę.

naszym dzieciom (jak i kazdemu) niedojrzałego zakochania.

Naiwność (– i niedojrzałość) - to poważna sprawa... - choć w zakochaniu
bywa cały sens.

................................

Dlaczego rozwód – to zwykle – krach
a nie dobre rozwiązanie dla pomylonego związku.

I czy zawsze jest najlepszym wyjściem?

Przeciez nie oskarżam nikogo...

myślę.

- piotr... - z kluczami
jest dobrym fizykiem. - wszyscy – przważnie
wszyscy
dobrze chcemy – dla wszystkich.

Czy to się naprawdę nie da?

Pytanie: zjesć ciastko – czy mieć zawsze świeże ciastko?
i spożywać je – każdego dnia.



Czy mam – wspólczuć? - naszym dzieciom. - Naszym
"naiwnym dzieciakom..."
- ich przyszłych rozczarowań?

Rozwodów (?) (oby - nie) – szarpiących nerwy blondynek
przystojnych brunetów, zakochanych pederastów
wieczorową porą – czekających przy
tej samej bramie – twojej dawnej trzypiętrowej podstawówki?..



No i ta pamiętna prywatka... (wspominasz)
– odzywa się
czkawką. - Fajny dowcip - wylazły
z szeregów SZSP: "Pppp-ryW-atka" wymawiana jakby uchodziło powietrze z dmuchanej stu-dentki.

druh drużynowy... - i pocalunek z partyzanta
za drzwiami – przy wejsciu - centralnie
w usta.
dojrzała Arystokracja, mlodziezowi wychowawcy... - i budowlani – połączeni
męskim zmysłem – w poszukiwaniu doznań i własnej płci.
- sado-macho, kuszenie majbachem
deliktny ukłon, rózana biel w butonierce...
i małe... – wybrane zuchy – zaproszone na na ciastka i na kakao...
Mieli spotkac się (i spotkali) o
dziewiatej rano – następnego dnia.

zgrupowani zajęciami szkolymi - na Spiskiej

To była Niedziela. Jeszcze to się pisało z litery wielkiej. W telewizji był teleranek
w kosciele - Msza Św.

Na kaca – przygotowane było zsiadłe mleko.

(tak bardzo - bali się obyczajówki.)

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>.

Nie da się przeskoczyc przez zycie – jak
nad przepaścią. Sąsiadów, ulicy i domów
nie pokonamy zgodnie z planami Balcerowicza.

I trzeba – krok – po kroku...
– jak po wodzie – tak
nad przepascią: po palach - albo... - motylkiem?..

Szklane domy, domy z betonu - ściany z dykty – to rzeczywistość.

Poduszka z gęsiego puchu przyjmie wszystkie skargi
i łzy...
(- i zrozumie) bez słow – inteligentny... i – inteligentna.

gęsie pierze wytrzyma wszystko.

Prześcieradło jednak należy wyprać...


TiVi: nasze małe aniołki – machają skrzydełkmi always, ale
dzieci (– tak mówi Zosia) – Marysię nazywają "podpaską".

Tylko Bartek – uparcie powtarza....- "skrzydlata".

"wesołe podpaski" - ? – nasze dzieci...
- takie przylepne.
wychodzą z brudnego zakłamania...

w toje brudne kapcie - wiktorze.

........................................... ..............

"Zając" i "Biełoczka".

Tak mów ten sąsiad z dołu.
Ale – mowi tak tylko – do siebie mówi...
kto go tam wie?..

........................................... .

mam nadzieję, ze jest już całkiem inaczej...

To straszne:

po dziewczynach - dojrzalszych przeież – po wuefie – nie dało się wejść do szatni.

To straszne:
ciągły stres, niezdrowe życie – zalecona kapiel
w sobotę. - i drogi węgiel do podgrzewania wody.
Wu-ef – w piątek. Na sali gimnastycznej
tej samej podstawowki – tysiąclatki z czasu PRL...


"Tysiąclatka"

To była taka partyjna contra. Szkoła - vel - Skała. tysiąclatka - conntra chrzest.
"Chrzest" Polski.

"Nowe..." - nowe idee, nowi ludzie – w kontrze do pojednania
tysiaclatki – za nadziejami na upartyjnione chrzty – z czerwenią matek
i ojcow chrzestnych – ze znakomi Gwiazdy Lenina – nadziejami – skończonymi jak majaczenie o życiu Majakowskiego.

Chłpcy i dziewczynki – z zapałkmi.

łabędzie w locie – trafione barszczem sosnowskiego
amory – posyłające strzały donosów,
szkolone do walki... - wręcz - do walki o zycie – o kazdy dzień,
- o lepszego śledzia lub plaster świński.

chłopcy z zapałkami.

przyszłe sejmowe pokolenie – pierwsze pokolenie przezesów
nauczycieli demokracji – przyszli rycerze niepokalani – stachanowcy wolnosci... - z AWF - z SGPiS - z Uniwersytetów
w telewizji i w prasie...
- Wytłoki: dawni donosicele – niewybitni... - niewybici
do pierwszej linii – drugi garnitur.


"Niewidzaialne ręka" – "motyla noga" – i sejmowe pokolenie
starszaków. Szerokiej drogi!

Nie stać ich – na refleksje i opowieść o deprawacji, głupocie i własnych błędch.

(Uczta Baltazara: uczta się same...
- na ślepo: na swoich próbach i blądach... - aby wdepnąć.

Muszą pozostać nieskazitelni od dziecka i dla dziecka – dla społeczeństwa
urodzonego na czerwono,
od dziecka poczętego w sutannie
aż do smierci dziecka: nie karani, nieskazitelni – urodzeni do opowiadania o chwale
rodu i rodziny
bez korzeni i bez historii,
z korzeniami – wyrywanymi przez szkolnych stomatologów. (- i stomatolożki.)

Idzie wiosna: na bazarach – po latach (- znowu?) pojawiły się jak kiedyś... -pierwszwe proce.
Licho – wie... - chłopiec – strzela,
a bezduszność gumy niesie pociski.

Nie stać ich na refleksje,
ale stać ich na elektryczne hulajnogi
– gdy niebezpieczne są ściezki
lub ścieżek brak

I stać nas - na drobne prace – mogące razić pociskami niezaleznosci:
pociskami przyszłych – kradnących samochody, porywaczy, prokutratorów
kapitanów biznesu, operatorów maszyn, elektrykow – producentow poezji, płyt dividi, bazarowych proc
i tłuczkow do mięsa

Tak – własnie – sąsiadkoa obok... – Pani Malwina... - za ścianą ubija kotlety.

Wiadomo: domy z betonu. - Nasze – M – na moją rodzinę – jedną rodzinę
ale w trzech osobach.



Chodzi tylko o nasze życie: wiadomo... - pandemia.

Wczesniej – szarpali się za 500+, ale nadeszła – dewaluacja: każdy już wie... - że
przepiją jedynie... - nie ci, który lubią – tylko ten, który nie ma – a musi mieć.

Wraz z 500... – rosnie nowa - chyba lepsza jakość spóleczeństwa.

Teraz – znacznie mocniej
szarpie coronawirus.


Ania i Robert. - moje dzieci. - siostra i brat. - jak brat i siostra...

też bracia
Kain i Abel

(- Paweł i Gaweł!) – w jednym stali domu...

- Ściany działowe. - historia jednego pocisku.

Okna zamknięte na głucho. - Ptaki, gołębie – milczą.
W radio – zapowiadają burzowy dzięń, a ja – widzę – nadchodzi orkan.

W końcu – jestem: po pracy z dzieciakami. To był cięzki dzień.
To nie jest mobing; wciąz bywa i jest – bo taki to sen: mój szef – po prostu musi. - nie jest mu łatwo...

Biorę prysznic. Oddycham. - wieczor.

Sąsiad – robi kogel-mogel.

Ściany działowe – . Zaprojetktowane dla kolonii polskich oficerów.
Zdiełano w Polszie – AD 1952 r.

Pan zna pewnie ten film: to się dzieje na zupełnie innym osiedlu... - zupełnie u innych ludzi,
ale – co by Pani zrobiła na moim miejscu?


06. 03. 2021 r.

gorąco polecam... - proszę. jeremi przybora, jerzy wasowski: herbatka https://www.youtube.com/watch?v=DSUgVL61t8M

autor

Wiktor Bulski

Napisany: 2021-03-06 Dodano: 2021-03-06 15:51:17

Ten wiersz przeczytano 2409 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Obrazkowy Klimat Refleksyjny Tematyka Na dzień dobry Okazje Święto Kobiet

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie