Leśna cisza

Skradam się ku leśnej ciszy
by nie spłoszyć barw, odcieni
tam się nimfy wygrzewają
w słońca kąpiąc się promieniach,

w szumie starych drzew śpiewają
i łagodnie światło głaszczą
że aż trudno jest rozpoznać
co jest dźwiękiem a co światłem.

Śpią pod baldachimem świerków,
kiedy zachód ogniem płonie
albo tańczą nad strumieniem
wziąwszy się za swoje dłonie

w noce pełne lśnień księżyca
razem z echem gwiazdy liczą
odsłaniają za wzgórzami
świat z czarowną tajemnicą

i wędrują wciąż z nadzieją,
z nie gasnącym serca ciepłem
że przemówią, wytłumaczą
co jest krzykiem a co szeptem.

autor

Maryla

Napisany: 2006-05-20 Dodano: 2006-06-03 21:45:31

Ten wiersz przeczytano 1507 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie