Lewiatan

W ciemnych głębinach, mrocznych, odległych
uśpiony papieskim rozkazem leżysz
i śnisz o łożu szatana,
na którym spijałeś krew dziewic, niegdyś.

W srebrnych kajdanach pieniącej się fali,
przyszyty do dna morskiego się żalisz
- „Choć raz jeszcze słońce zobaczyć,
Aniołów piór pozbawić,
rzucić je na purpurowe stosy,
tą ludzką prawdę wreszcie utopić”.

Z krwi Posłańców spłodzony,
bez serca w mrok rzucony,
szukasz daremnie tej łaskawej dłoni.

Do diabelskich rogów przywiązany,
chcesz oderwać się od więziennej toni,
jednak Rzym ci świata broni, nie pozwoli....

Wolny zniszczyłbyś ziemię i niebo,
ich popioły rzuciłbyś w nicość wieczną,
ukojony słodką goryczą poszybowałbyś daleko,
zakończył cierpienie wszystkich bezkrwistą już ręką.

dzięki za te 2 literki ;-)

autor

LenaLaut

Napisany: 2007-12-02 Dodano: 2007-12-20 00:02:21

Ten wiersz przeczytano 1334 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie