Lewitacja
Śniłam kiedyś ,że wznoszę się nad
miastem,
nabieram powietrza, i jestem lekka
na tyle, by z każdym wdechem z balastem
pragnienia, podążać przy wielodźwiękach
zda się Boga, ptaków, aniołów, chóru,
gdzie oczy poniosą, dusza zapragnie,
eteryczność ciała, nie znała bólu.
Świat się zdawał mały, myślałam, że
zniknie…
Osiągnęłam dystans, niczym obłok w
niebie
do tego co w dole, myśl tylko jedna
mąciła niebiański spokój, jak wrócić do
Ciebie.
Jak wrócić, bo nie chcę jeszcze się
żegnać.
Z każdym niespokojnym wydechem, z sercem
bijącym jak dzwon, z lewitacji w niebie
wracałam pośpiesznie, w małej
rozterce...
Choć tam było dobrze, brak mi było
Ciebie.
autor
marcepani
Dodano: 2008-09-21 09:04:28
Ten wiersz przeczytano 1134 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Wiersz pelen marzen i tesknoty za
ukochanym,,,dobry refleksyjny.
wiersz napisany w chwilach uniesienia się na wyżyny
pragnień ujrzenia czegoś co jest ponad ziemskie a
również wyraża tęsknotę do ziemi i można skomentować
naszym ziemskim powiedzeniem wszędzie dobrze ale
najlepiej w domu
Ten wiersz jest jak lewitacja, płynie i się unosi z
gracją...
22 głos to ja !Oddałem bo się wzruszyłem,bo miłość
życia i życie w miłości , - nie masz większej
radości!
Podoba mi się twój wiersz i w formie i w treści.
Pięknie wyrażona tęsknota za ukochanym jest w nim
najbardziej ujmująca.
myślę, ze warto bylo Twój wiersz przeczytać
pomimo wszystko wracamy..choć gdzieś jest
lepiej..piękniej, łatwiej...my wracamy...niecodzienny
temat...orginalny
Znakomity wiersz. Trochę nietypowy jak dla Ciebie ale
co ja tam znowu mogę wiedzieć. Podoba mi się
odniesienie do dystansu - świetne. Płyń wierszu na sam
szczyt toplisty :)
To cudowne uczucie,lewitować,być leciutkim jak piórko
i wszystko oglądać z góry.Tylko zostawić tych
kochanych na ziemi żal.Świetny temat wiersza,ładnie
rozwinięty,a zakończenie szczęśliwe.
Fantastyczne uczucie unosić się ponad wszystkim i
wszystkimi - a jednak......... w tej niecodziennej
podróży mieć obok tego kogoś. Z przyjemnością czytałem
Twój wiersz. Dziękuję.
Bardzo pięknie wzniośle dobrym językiem romantycznie
bo fruwanie chciało by się mieć w naturze a jednak
bliscy są na ziemi Piękna lewiatacja pięknie dusza
frunęła Wyrazy uznania
Świetny wiersz. Czuje się w nim niepokój podmiotu
lirycznego przed tym co będzie.Wiersz skłania do
refleksji.Forma wiersza bardzo dobra.
Niebiański dystans i nagle decydujesz powrócić na
ziemię gdyż czeka luby i tu masz rację należy odsłużyć
i samemu nie skracać okresu pobytu na ziemi,na to
przyjdzie jeszcze czas..Wiersz ładny i dobrze się
czyta..powodzenia
ja również wielokrotnie we śnie unosiłam się jak na
skrzydłach -wspaniały wiersz własnie przypomniał mi
o tym ostatnim snie - było super -a wiersz sliczny
gratuluje pomysłu i wykonania
Ile to razy taki fruwający sen miałam, świetny wiersz,
z przyjemnością przeczytałam:)