Leżąc
Sebastian mimo że Cie już nie ma wśród nas ten wiersz jest dla ciebie
Leżąc tu tęsknie za Tobą,
leżąc tu płacze,
leżąc nie panując nad sobą,
myśląc "już Cie nigdy nie zobacze".
Chce biec do niebios bram,
chce ujżeć Twoją twarz,
chce biec do Ciebie tam,
pragne, lecz Ty na przód gnasz.
Teraz w szpitalu sama,
teraz mysle o Tobie,
jak cierpiałeś,jak Twoja mama,
"ciągle żyjesz"wmawiam sobie.
Wyobrażam sobie Ciebie,
wyobrażam twe piwne oczy,
wyobrażam sobie siebie,
jak cierpienie za mną kroczy!
Dlaczego akurat Ty!?!!!!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.