Niebezpieczna linia frontu

Widziałam we śnie jego nowy dom
Bez cegieł, okien i drzwi.
I czarne sklepienie pod jego stopą,
Księżyc latarką mu był.

W uszach ten dźwięk niezapomniany
Nawiedził mnie pewnego dnia
Z przerywanego zamienił się w stały
Zatrzasnął za sobą swoje ziemskie drzwi.

Pamiętam, jak niegdyś nie bojąc się straty
Ciągnął do serca rubieży
I gdyby nie wybiegł na front, nie wyskoczył
Uszedłby z tej wojny żywy.

autor

choranawszystko

Napisany: 2009-12-19 Dodano: 2010-03-04 15:31:54

Ten wiersz przeczytano 553 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie