Lilia

Stare zdjęcia i suszone kwiaty,
Klka wspomnień pokrył kurz...
Jak to było przed laty?
Nie pamiętasz już...

Nie pamiętasz na policzkach łez,
tych oczu, które ciągle się smucą...
Nie pamiętasz miłości,
zapomniałeś o ludziach, którzy już nie wrócą.

A ja czasami tęsknię,
Mimo, że tyle czasu już minęło.
Brak mi twego uśmiechu, oczu i westchnień,
Wciąż pamiętam jak to wszystko się zaczęło.

Było lato , upalne popołudnie,
promienie słońca tańczyły na habrowym niebie,
Gdzieś lilie pachniały cudnie,
Właśnie wtedy ujrzałam Ciebie.

Szedłeś niby czlowiek-bóg,
Z góry patrzyłeś na świat,
bo świat ten miałeś u stóp
mimo swych niewielu lat.

Gdy spojrzałeś w me oczy
zawirował mi świat.
A myślałam, że już nic mnie nie zaskoczy,
wtem zachciałam Ci oddać mego życia kwiat.

Minęło kilka mięsięcy,i kilka minęło lat.
Me serce należało tylko do Ciebie, jednak
Twa miłość umarła,niczym tej cudownej lilii kwiat...

Odszedłeś, lecz cząstka Ciebie została,
nic o tym nie wiedziałeś, przecież była jeszcze taka mała...
Zostawiłeś mnie z nią samą.
Teraz ona jest mym życiem...Lilią ją nazwałam...

autor

ka5andra

Napisany: 2010-03-17 Dodano: 2010-03-18 16:45:06

Ten wiersz przeczytano 578 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie