Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Lilianna

przepraszam Ciebie za wiersze
piszę je w małym pokoju
lecą one za okno z widokiem na niebo
powracają jak gołębie pocztowe
boli mnie niegodziwość ludzka
nieszczęścia co nas spotykają
dobrze że jesteś Ty jak granica
siostra mojej wędrówki
donikąd

autor

kamień

Dodano: 2020-09-06 05:58:31
Ten wiersz przeczytano 674 razy
Oddanych głosów: 10
Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Samotność
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (8)

jazkółka jazkółka

Jest tu coś, co zatrzymuje... Podoba Misię ta
melancholia. Pozdrawiam
(Spróbowałabym wykroić zaimki - ale to nie mój wiersz)

sisy89 sisy89

Nie ma co przepraszać, trzeba pisać! To świetna
terapia na wszystko...
Bardzo ładnie.
Pozdrawiam serdecznie :)

Marek Żak Marek Żak

Pisanie to terapia, bywa, że skuteczna. Pozdrawiam

Sławomir.Sad Sławomir.Sad

Samotność jest jak wędrówka donikąd.
Wiersz zatrzymuje.

anna anna

za wiersze się nie przeprasza, one same się piszą.

Isana Isana

Nie przepraszaj i pisz.
Wiersze same się obronią.
Pozdrawiam serdecznie

tarnawargorzkowski tarnawargorzkowski

Chyba za wiersze nie powinno się przepraszać są
odzwierciedleniem tego co w danym momencie czujemy
pozdrawiam Robert

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »