Lipa ...
Ciało - życia pozbawione,
ze zwykłej materii stworzone,
wcześniej stabilne jak róża,
gdy wokół panowała burza.
Dziś jak lipa wolnostojąca,
delikatnymi liśćmi o mur wciąż trąca.
Nieustanny deszcz korzenie podtapia,
w czasie gdy lipa wiatrom opór stawia.
I tak ciało ducha pozbawione,
odeszło w niepamięci zone,
nawet myśli znalazły schronienie,
w niewiedzy zwanej zapomnienie.
Wiecie.... deprecha przed ważnym egzaminem :(
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.